Kalemin yazdığı kurudu

İnsan kazdığını doldurdu

Azgınlığının sırtına vurdu

Az harçlıkla çok açlığını doyurdu

Çürümüş elma kurdu, kudurdu

Kızgınlığına yenildi durdu

Çıkışa mahkeme kuruldu

Ona en çok çalıştığı yerden,

Dünyada yaşadıklarından soruldu..

Kalem yazdı, kırıldı

İnsan yazıya, yazı kağıda sarıldı

Doğru yanlışla, iyi kötüyle karıldı

Her yaşayan alnını onunla sardı

Her yeşeren, günü gelince sarardı

Yukarıda bıyık, aşağıda sakal çıkardı

Teşbih camı kırdı, tercih cana kaldı

Kalemin yazdığı korundu

Korunaksız kalındıkça okundu

Sıkılmaktan, sağalmayı sağlayan

Sağanakta salıncakta sallanan

Sığınak arayan gönüllere dokundu

Çıkışı bulamayanlara işaret okundu

Kafanıza kafanıza sokundu

Uzak sandığın her tuzak, yakındı

Yakında yakınanlar, yakalandı

Yakalanan yakınında yandı

Toprak ehli aldandı

Uyudu, uyandı renksizliğe boyandı..