Bakma öyle tepeden

Geçme selam vermeden

Sev insanları

Doğayı ve canlıları

İyi, kötü

Güzel, çirkin demeden

Akşama varır mısın

Sabaha çıkar mısın

Roma’yı sen mi yaktın

Karun’a ortak mısın

Geçmişi değiştirebilir misin

Geleceği görebilir misin

Ya da ecele dur diyebilir misin

Bütün günlerin sonunda, bir gün

GÖ – RE – CEK – SİN ..

Vurma kırıp geçerek

Ölüme cellat gerek

Doğrusu durur iken

Kalbini sen kararttın

Yalandan inleyerek

Yattın kalktın etrafına sataştın

Unutma bu çorbaya bu tuzu

Biraz da sen katmıştın

Doğruya yanaşmadın

Bu yalana kazık mı çaktın

Yoksa

Küçük dağları sen mi yarattın

Ö – LE – CEK – SİN ..

Gel yakma çöl yangınlarını

İhanetin kolyesini

Boynuna geçirip takma

İnciterek insanlarını

Tozu dumana katma

Anasını sat bu dünyanın

Ama dostunu satma adamım

Ya yalancının mumunda

yatsıya kadar

Ya da ateş girdabında

sonsuza kadar

Ateş olsan cürmün kadar

Hani bildiğin ateş olsan

Yaktığın kadar sende yanarsın

SÖ – NE – CEK – SİN  ..