Yapabildiğim için,

Her şeyi yapmadım

Yapamadığımdan değildi

Bütün yapmadıklarım

Zehirli değildi tüm sapladıklarım

Peki ya neydi

Bu karaladıklarım

Yanı sıra akladıklarım

Bir de yaraladıklarım

Yardan yara aldıklarım

Yasakladıklarım

Ya sakladıklarım

Geçmişte kaldıklarım

Geleceğe saldıklarım

Şimdi çırılçıplak

Bir pişmanlık koynumda

Ve aralıksız

Durmaksızın ruhumu pataklarım..

Sırf yaşlanabiliyorum diye

Gelişi güzel yaşamadım

Nasılsa yanıyorum diye

Diğerlerini de yakmadım

Evet yeri geldiğinde

Belki birilerini hakladım

Lakin ayıplarını sır edip sakladım..

Kendimden kaçmak için

Ruhumun odalarında saklandım

Anamın dili bana

Ben ise sana yasaklandım

Yaltaklanmadım diye

Epey tartaklandım

Utanılası

ne çok şey gördü gözlerim

söylemekten utandı sözlerim

Aynada gördüklerimden utanmadım

Yazabildiğim için

Her şeyi yazmadım

Sırf azabiliyorum diye

Hazza dalıp azalmadım

Gücüm kuvvetim yerindeydi

Ama kimseye mezar kazmadım

Beni karalayan karanlığa

Sövüp sayıp kızmadım

Galiba kabahat bendeydi

Zira her çatlağa sızmadım

Yokluğundu sessizlikte boşluğum

Sensizlik derin bir belirsizlik

Işık ve karanlık değildik

Yine de bir araya gelemedik

Sensizlik, kimsesizlik

Koca karabalıklar içinde

Kayıp bir kimlik

Neydik, nereden geldik,

Nereye götürür bu sefillik

Bu ne rezillik

Yalana adanmış bir seferberlik

Bu delilik

Kalbinin ortasında bir delik