Dünyasını bitiren insanların

Hülyasıdır kandırmak

Seni, beni ve diğerlerini

Olanı farklı şekillerde sandırmak

Kendini acındırmak,

Kötüyü ballandırmak

Saygısını yitirenlerin

Hayatta kaygısı olmaz

Kalpten kötülüğü boşaltmadıkça

Oraya iyilik gelip dolmaz

İyilikse iyilik, kötülükse kötülük

Senin yaptıkların, senin yaptıklarındır

Bir başkasını bağlamaz

Sevgi pınarlarından

Su taşıyanlar

Birleşip umman olurlar

Aşk ateşinde tutuşanlar

Kül olur, duman olurlar

“Yaklaşmakta olan gün

konusunda onları uyar

o gün yürekler gam ve tasa ile dolar

zalimlerin ne sıcak bir dostu

Ne de sözü dinlenir bir şefaatçisi var”

Her okuyan

İlahi mesajda bunları duyar

Ama ne kadarı hakkı ile anlar

Kaç kişi duyunca tutuşup yanar

Kaç kişinin içini hüzün bulutları kaplar..

Yok hayır

İnsan olmak, kıyafetle değil

Dil kifayetsiz kelimelerde sefil

Sefalet, adalete sirayet edince bil

Zulme esir düşmüş insanlık gafil

İnsanlık başa bela

İnsan olmak için içinde

İnsanlık barındırmalı evvela

Çoğunun kalbi kerbela

Azının ruhunda

Merhamet kırıntısı var hala

Hayat bir imtihan ki ala

Kazanan iyi kazanır valla

Kaybeden, kötü kaybeder ağla

Gerisi boş gereksiz mübalağa..