Aramak var, bulmak yok

Kaybetmek var

Yine de bulmak yok ey yar

Kader,

bütün hevesleri kursağına tıkar

Keder, Dünyayı kafes yapar

Seni içine sokar,

Üstelik kaybolur anahtarlar

Tüm acılarını kussan ne çıkar

Yalnızlığın etrafı dört duvar

Kimliksiz bir kimsesizlikti

Üstüme yürüyen korkunç canavar

Çıkış yok

İçime kapanan çocuğun

üstüne kapatılmış kapılar

Kaçmak neye yarar

Köşe başları tutulmuş

Elde kalan çıkmazlar

Durmak kime zarar

Zaten iyiler kapılmış

Bütün değerler satılmış

Dudaktan kalbe tüm sinirler alınmış

Yalan almış başını yürümüş

Çalan prim görürmüş

Vicdan ceplerde çürümüş

Ciğer dediğin

Kirli tezgahlarda dürümmüş

İnsan parayı bulmuş

Bağlantısı olan yiyip durmuş

Seni beni ve koca memleketi

İnsanlar yaşarmış dünyada

Fakat, İnsanlık çoktan ölmüş

Bak, gör bu sefaleti

İçine düştüğün rezaleti

Gıybet, yediğin insan eti, bırak mazereti..

Bulmak yok, bulmaya çalışmak var

Belirlenen günün, Belirlenmiş vaktinde

Belli bir bölgede toplanmak var..

Aramak yoluna kurban olmak

Sormak, soruşturmak

Davasını kovuşturmak

Bir sonuca ulaşmak da yok

Ararken karşılaştıkların

Ve kararsızlaştıkların

Kaygısızca kavgasına karıştıkların

Yolda yaşadıkların

Solda yaşattıkların

Arayarak akşamlayıp

Bulmadan sabahladıkların

Unutma!

Hayatın tadı, ancak ararken çıkar

O sırada ne yaşarsan yanına kar

Bulmak için acele yok

Ölmek için ecel var

Ölçmek için cetvel

Gelirken saçlar siyah ve beyazdı defter

Göçerken, kara defter ve saçlara ak düşer..