Vur satırı satırların sırtına

Her insan bir gün yenilir hırsına

Dünün bu günden

Daha güzel olduğunun

Ancak, yarın varıyoruz farkına

Şansızlığını yüzüne vursun diye

Bir şans daha vermelisin şansına..

Çukurlarını şükür ile doldur

Razı ol payına düşen hakkına

Kapılma dünyevi zevklerin akımına

Sebep olma canının yakımına

Uyma ahmaklar, münafıklar takımına

Uyan! Var bazı şeylerin farkına

Yağ olma iflas etmiş sistemlerin

Pastan geçilemeyen çarkına..

hem zaten 

Sürgünle geldik, dünya bir sürgün yeri

Bu benim sürgünüm, içmeliyim bu zehri

Sanki Işıkları sönmüş, trafiği sıkışmış

Sokakları terörize edilmiş ruhumun şehri

biliyorum; 

Canımın canına okuyan camdan cayma vaktidir

Cam kırıklarının, canı kırdıkları yaralar hakikidir

Bak vicdanın elinde kalem

Kaderlerin sayfalarını karalıyor

Cüzdana sıkışan her vicdan elem kanıyor

Doğruyu yanlışı kim belirliyor

Su evvela kendini yıkıyor

Ateş yakmak için kendini yakıyor

Nefsin dallarından heves sarkıyor

Maalesef,

İnsan hayat yolunda savsaklıyor

Peki ama,

Kimin haklı olduğuna kim karar veriyor..