Akıcı zaman dehlizlerinde

Hepimiz birer bakıcıyız

Bakıp görmeyen, deyip yapmayan

Nefsin kulaklarına yalanlar fısıldadığı

Hevesli, kötü sesli birer şarkıcıyız..

Hayatın

gerekleri üzerimize çullandı

Gerçekleri kapımıza dayandı

Benlik her şeye yetişme

Telaşı ile ha bire yandı

Hep bir yerlere dayandı

Ve her halde dayanırım sandı

Duyduğuna inandı

Gördüklerine kandı

Biz zamanı değil

Zaman sizi kullandı..

Oysa kendine

iyi bakmakla başlardı yükümlüklerimiz

Işık doğmadan karanlıktır renklerimiz

Maşuk olmadan kırıktır feleklerimiz

Aşk uğramadan yıkıktır, döküktür

Virane samanlıktır, gönül evlerimiz..

Hayat her gün yeniden

Ve yeniden açmazlar açtığımız

Zaman fütursuzca etrafa saçtığımız

Birileri ile bakıştığımız

İrileri ile boğuştuğumuz

Dirileri ile konuştuğumuz

Yarin soğuk betonuna düşüp

Kırılsa da boncuğumuz,

Aşk bizim vazgeçilmez soluğumuz

Soluk alıp vermek

Heyecan duyduğumuz

Kalbe minnet borcumuz..