Ulaşmak yok, çalışmak var

Kavuşmak yok, savuşmak var

Yokluk en büyük varlığımız

Çokluk, çapsız yuvarlağımız

Külümüz, kültürümüz

Kulluk sınavında türümüz

Gecemiz gündüzümüz

Ağlayıp, güldüğümüz

Dünya günlerinde

Sevgi, kaynaştıran pürmüz

Biliyorum;

Ne kadar pisliğe batarsa

O kadar güzel açacaktır gülümüz..

Çünkü biz;

Işıktık, gecenin geceliği yokmuş

Aşıktık, sanki kıyameti kopmuş

Kapatma gözlerini, bak ve görme

Tutma nefesini, ceset ol ama ölme

Git kendinden mümkünse bir daha dönme

Ateş ol, beni yak, bedeni yak,

Benden olan her geni yak, sönme..