Ramazanı sevinçle karşılayacaktık bir yıldır rahmet ayının gelmesini bekliyorduk belki gelen rahmetin damlaları bizi kuşatır da affımıza vesile olur diye.

      Ramazanın ilk günü komşumuz Suriye’nin acısı yüreğimizi yaktı. Bombalar düştü ocaklarına evleri yıkıldı ciğerleri yandı yasla girdiler merhametin coştuğu aya. Bu mübarek ayda şeytanlar zincirlenmiş ama insan şeytanlar hala ortalıkta zulüm yağdırıyor. Babasına çekmiş zalim Beşşar. Babasının yaptığı zulümlerle ilk romanlarda tanışmıştık çünkü dünyada olup biten olayları pek anlayamayacak kadar küçüktük. ŞEHİT HAMA, MUSHAFLAR VE BOMBALAR. Bu romanlar o zamanlar favori kitaplarımızdandı. Şimdi Kitapçılarda hala baskıları mevcut kitaplardaki sahneler hem de daha da korkunç bir şekilde aynen yaşanıyor. Babasının oğlu babasının miras bıraktığı yoldan gidiyor o giden yolun sonunda babasıyla KAHHAR ve CEBBAR olan ALLAH’ın randevu verdiği yerde buluşacaklar.

 ZALİMLER İÇİN YAŞASIN CEHENNEM….!

      Bu yaşanan trajedi kanıksanamaz. Sonuçta ölenler insan ama müslüman oldukları için uygar! Batının gözünde buzulların arasında sıkışıp ölen balinalar kadar bile değeri yok o zaman kıyameti koparmışlardı dünyanın dikkatini oraya çekmek için akıl almaz eylemler yapmışlardı. Ama ölen bir Müslüman olunca medeni! Batı sus pus. Kör, sağır ve dilsiz kalplerine kilit vurulmuş duyu organları perdelenmiş.

 VEYL OLSUN BU KÖR VİCDANLRA……..

      Sadece Suriye’mi 64 senedir işgal altında inleyen Filistin’ e mi yıllardır yüzleri gülmeyen Irak’a mı Afganistan’a mı sömürülen Afrika’ya mı ve daha adını bile duymadığımız işgal altındaki Müslümanlara mı Çinin sömürü ve zulmü altındaki ülkelere mi hangi birine yanalım bilmem dünyada yaşanan bu zulme o kadar alışmış ki bazı insanlar artık etkilenmiyorlar. Bir Müslüman düşünün ellerinde çayları çerezleri ya da yemek vaktinde bu insanlık dışı vahşeti izlerken tepkileri ”vah vaah” demekten öteye geçmiyorsa sanki seyrettiği savaş filmiymiş gibi heyecana üzüntüye kapılmadan aynen yemesine içmesine devam ediyorsa iştahında zerre kadar bir kapanma olmuyorsa onun imanında bir yamukluk var demektir. Üzüntü iman gücüne dönüşüp gayrete sevk etmiyorsa yazık ki ölü ruhlara dönüşmüş demektir.

        Belki orada yaşananları kendi imkânlarımızla durduramayız belki ama dua edebilir maddi yardımlar göndererebiliriz tabi “yıllardır dua ediliyor zaten” denebilir, dualarımız kabul olmuyorsa daha naz ehli bir kul olamamışız demek ki; yıllardır bu zulüm bitmiyor. Dua etmeden önce duası makbul bir ağıza sahip olmak gerekir ki; bunun içinde çok çalışmak gerekir. Ramazan derecelerin arttırılabilmesi için bir fırsattır ama iftarda envai çeşit yemekle işkembe i Kübra’yı doldurup teravihi bile kılamadan TV karşısında vakit öldürmekle olmuyor bu işler daha kat edilmesi gereken uzun bir yol var. Yıllardır yapılan duaların tesirsiz kalmasının nedeni kulda dua bilincinin oluşmaması, kalple dilin birleşememesi ve tabi ki haram lokmadan kaynaklanıyor kendimizi sığaya çekmenin tam zamanı .selam ve dua ile..