Canlı enerjik ruhen ve bedenen sağlıklı olan her insanın hayatında bir dönüm noktası vardır. Bunun tersi durumlar da dönüm noktası aranmaz. Yani insan kendi kabiliyetlerine bakar çevresine bakar aile durumuna bakar imkânlarının kısıtlılığına bakar her şeyi kabullenir ve en nihayetinde kendi halinde basit bir yaşam sürer. Tabi herkesin bir fatih sultan Mehmet imamı azam veya Biruni olması beklenmez ama her insanın İslam’a faydası dokunacak bir gaye-i hayali olmalı. Boş boş yaşamanın ne kendine ne İslam’a nede insanlığa bir faydası olmaz.

       Zamanımızda kişisel gelişim kitaplarında hep kâfirlerin başarıları gözümüze sokulmaya çalışılır sanki bizim kültürümüzde bize örnek olabilecek hiçbir rol model yokmuş gibi. Hâlbuki İslam tarihi tarifsiz başarı ve anekdotlarla doludur yeter ki özümüze dönüp kendimizi özümüzde öz İslam kültüründe arayalım kendimize örnek alabileceğimiz dönüm noktası oluşturabileceğimiz çok misaller var.

      Birinci örneğimiz Tabikî kuranı kerim ve Rasulullah aleyhisselatü vesselamdır. Kuranı kerimde rabbimiz Allah’ın rasulünde sizin için örnekler vardır buyrularak örnekleri de ara ara veriyor insanlarla olan iletişiminin nasıl olduğunu aile hayatını davasına olan bağlılığı vesaire. Efendimiz sallallahu aleyhivesellemde şöyle buyuruyor. Size iki emanet bırakıyorum ona sımsıkı sarılırsanız asla yolunuzu şaşırmazsınız bu emanetler kuranı kerim ve benim sünnetimdir.

      İslamiyet’in ilk yayıldığı dönemde müşrikler amcası Ebu taliple haber göndererek istediği her şeyi vereceklerini vadedip İslam’dan vazgeçmesi istendiğinde o verdiği cevap davasının dünyalık şeylerle değiştirilemeyecek kadar değerli olduğunu söylemek için şu verdiği müthiş cevaba bakın “sağ elime güneşi sol elime ayı verseler yine de bu davadan vazgeçmem. Bu kolsuz kanatsız güçsüz ve desteksiz olduğu ilk yıllarda söylediği bir sözdü yani Allahtan başka hiçbir güvencesi yokken söylediği için çok manidardır. Sonra yine müşrikler bir sene sen bizim taptıklarımıza tap bir senede biz senin taptığına tapalım böylece hangimizin imanı doğru ise birbirimizden faydalanmış oluruz deyince vahiy yoluyla rest çekildi sizin “dininiz size benim dinim banadır”. Yani davaya şeksiz şüphesiz inanmak dayanmak ve adanmak bunlar bizim için motivasyon örnekleridir. Hz. İbrahim’e bakın tek başın bir ümmetti cehennem gibi yanan ateşe gözünü kıpmadan atıldı bunun adı rabbine olan inancı ve aşkı idi.

      Fatih sultan Mehmet İstanbul’u fethettiğinde yirmili yaşlarda bir delikanlı idi onu olmayacak şeyleri yapmaya sevk eden ateşleyici unsur ise rasulün (s.a.v)bir hadisindeki müjdeye mazhar olabilme sevdası idi” İstanbul fethedilecek onu fetheden kumandan ne güzel kumandan onu fetheden asker ne güzel asker.” Ve sıradan olmaktan çıktı akıl almaz bir dehayla gaye-i hayaline ulaştı. Fatih ünvanını aldı.

       Bunlar olamayacak şeyler değil tek eksiğimiz inanç, kararlılık, azim, motivasyon bunlar olunca Allah’ın yardımı otomatik olarak gelecektir. Hadisi kudside rabbimiz bana bir adım atana yürüyerek gelirim yürüyerek gelene koşarak gelirim buyurmadımı? Selam ve dua ile.