Bela xelke ji çol û çiyan te, ya min belengaze Xwedé ji ber lingen min te.

Bi desten xwe mala xwe xera kir.

Bextê reş tim yê xwedî ye.

Careke te bixapîne ar di mala wî keve; bu di cara, du caran ar di mala wî 
keve; ku bû  se caran ar di mala te keve.

Darbiro daran bibir, gumana xwe ji xwedé nebir.

De û  dote şer kirin, kemaqilan je bawer kirin.

Dîke min e, li ser kulîngé  xelke bang dide.

Dil ne sifre ye kû mirov li ber hemî kesî veke.

Dile yekî kete kevirekî heft salan bi xwe re gerand.

Dinya wa hatiye, we wa jî here.

Dixwim nan û  ave, mineta kesî navém.

Erd hisk e, ezman dûr e.

Ev dil e, ne bilwxur e.

Ev lele ye, he lolo jî maye.

Ev riya kin, ev bertîla giran, gelo piştî min ke ye bixwe?

Ew riya ku te bere xwe daye, ez jé hatime.

Eyba xelke tepisî ye, ya min reqisî ye.

Ez axa tu axa, ke golika bibe nav baxa.

Ez dibejim stewr e, tu dibejî bidoşe.