Meşhurdur peygamberimiz evimize gelseydi diye başlar soru. Sahi efendimiz önce şehrimize gelseydi veya Türkiye’nin herhangi bir şehrine gelseydi şöyle bakınsaydı ilk söyleyeceği söz ne olurdu ? Üzülürdü büyük ihtimal ben ve sahabelerim putları kırıp bir olan Allaha imana herkesi çağırıp ümmet çatısı altında toplamıştım ama demek putçuluk tekrar baş göstermiş derdi belki de. Şükür secde eden olmasa da müthiş bağlılık ve verilen antlar kalbi bağlılığın ne kadar sağlam olduğunu gösteriyordur.

Sonra billboard(caddelerdeki pano) larda reklam adına sergilenen yüz kızartıcı resimleri görseydi harama bakmayı haramı pazarlamayı size haram kılmadım mı demez miydi acaba.

Sokaklarda Caferlerde internet kafelerde yapılan ahlaksızlıklara dönüp bakabilir miydi, mini etekli dar pantolonlu ama başı örtülü yalnız ya da erkek arkadaşı belki nişanlısıyla sokakta el ele kol kola gezen kızlara bakıp ta ahzab suresindeki ey mümin hanımları sokağa çıktığınız vakit baştan aşağı örtünün yabancı erkekler sizi tanıyıp zarar vermesin emrini hatırlatıp şimdi sen bu halinle tesettür emrini yerine getirdiğini mi sanıyorsun diye sorgular mıydı yoksa ben tebliğ ettim şahit ol yarab demiştim bundan sonra keyfiniz bilir mi derdi acaba.

Sonra evimize girseydi habersiz çat kapı. İlk yapacağımız iş ne olurdu televizyondaki uygunsuz kanalları kapatmak mı yoksa internetimi veya müstehcen gazete ve dergileri saklamak mı?

Ümmetin gündeminden düşmeyen hırsızlıkları kan davalarını adam kaçırmaları adam kayırmaları yetim hakkını yemeyi şiddeti zulmü su gibi tüketilen içkiyi Amerikan tarzı giyim kuşamı kardeş kavgalarını faizi alnı secde görmeyenleri zekât nedir ana baba hakkı kadın hakkı akraba komşu hakkı insan hukuku bilmeyenleri belinden silahı eksik etmeyenleri görseydi. İslam’ın ilk yayılma döneminde çekilen onca acıyı çileyi çekipte İslam’ın bugüne gelebilmesi için akıtılan kanları düşünüp bugün ne kadarda ucuza satıldığına bakıp nasılda iç geçirirdi.

Bunları düşünmek insanın içine kasvet çöktürüyor ve ne hale geldiğimize bakınca biz bile ne kadar üzülürken peygamberimiz efendimiz yaratılış sebebimiz o latif ince şefkat peygamberini doğduğu zamanda vefat ederken de ümmetini düşünen v e kabulüne rabbinin garanti verdiği duasını bile ahirette ümmetine saklayan o yüce insana bunlar reva görülür mü onun bizim yanımıza gelip halimize şahit olması şart değil bir şehit bile ölmez yalnızca dünyasını değiştirirken Allah’ın habibine bin küsur yıl önce vefat etti kemiği bile kalmadı demek cehalettir. Çünkü Peygamberlerin cesedi yeryüzüne haram kılındı. O, ölmedi yalnızca dünyasını değiştirdi.  Himmetine sığınıldığı anda Allah’ın izniyle yardıma yetişir ayrıca hadisi şerifte ölüyü yaşarken üzen şey vefatından sonrada sıkıntı verir. buyuruyor demek ki Allah’ın bildirdiği ölçüde yaptığımız günahları biliyor ve rahatsız oluyor o şefkat peygamberini üzmeye hakkımız yok kaldı ki o bir insanken bizi görüyor mudur acaba diye endişelenirken her an bizi gören şah damarımızdan daha yakın olan amelimize niyetimize bakıp kalbimizi yoklayan rabbimizi unutmak büyük gaflet olur. Yirmi dört saat omzumuzdaki melekler tarafından ,her şeyimiz  belgelenip kayıt altına alınırken yalnızlıktan bahsedebilir miyiz.  Allaha layık kul rasulüne layık ümmet olma dua ve niyazıyla fi emanillah.