Allah verdiklerini verdikleriyle imtihan etmektedir. Ne verişi imtihanı kazanma sebebidir, ne de vermeyip kısması imtihanı kaybetme sebebidir. Ne çok verilenler iyi insan, ne de az verilenler kötüdür. Yâni kendilerine dünyalık bir şeyler verilenler Allah katında şerefli de verilmeyenler alçaltılmış değildir. Vermesi de vermeyip kısması da birer imtihan konusudur ve kimin kazandığı, kimin kaybettiği yarın belli olacak.

         Evet, mümin-kâfir Allah dilediklerine bol verir, dilediklerine de az verip kısıverir. Onun için kâfirlere verilenlerden ötürü onlara imrenmeye de, kıskanmaya da gerek yoktur.

         Ne verilirse verilsin, ne kadar verilirse verilsin, değil mi ki hayat bir gün bitecektir. Biten bir dünyanın nimetlerine meyletmektense bitmeyecek bir hayatın nimetlerine ulaşmayı hedefleyelim, onun peşinde olalım. Bizi cennete götürecek bir hayat yaşıyorsak bu, bizim için paha biçilmez bir servettir... Allah cc ayette şöyle buyuruyor: ‘’Allah dilediği kimsenin rızkını genişletir ve bir ölçüye göre verir. Dünya hayatıyla övünenler bilsinler ki dünyadaki hayat âhiret yanında sadece bir geçimlikten ibarettir.’’(Rad 25)

        Allah’tan gafil olanlar, neye sahip olurlarsa olsunlar yarın bu mülkleri onları cehennem ateşinden kurtaramayacaktır. Ahirette dünya kendilerinin olsa, hattâ dünyanın bir misli daha ellerinde olsa, bunu fidye olarak verecekler ateşten kurtulabilmek için, ama bu fidyeleri kabul edilmeyecektir. Demek ki bugün onlara verilen tüm saltanatlar, tüm güçler, tüm mallar, tüm ekonomik, askeri ve siyasal güçler yarın hiçbir işe yaramayacaktır. Öyleyse onların şu anda sahip oldukları kesinlikle bizi üzmesin, bizi imrendirmesin.     

        Peygamber efendimiz bir hadisinde şöyle buyuruyor:“Eğer Allah katında dünyanın sinek kanadı kadar bir değeri olsaydı Allah ondan kâfire bir yudum su bile vermezdi”

          Selman-ı Farisi (ra) az ile kanaat eden, dünyayı ahiretin tarlası sayan bir sahabeydi. Bir gün aşırı yağmurdan dolayı sel baskını olunca, bir bohçaya sığacak kadar olan eşyasını alıp bir tepeye sığınıyor. Tepeden insanların mallarını kurtarmak için nasıl koşturduklarını izlerken şu ibret verici sözleri söylüyor: ‘’yükü hafif olan bugün kurtuldu.’’