18 Mart Çanakkale zaferinin, 21 Mart nevruz şenliğinin, 23 Mart Bediüzzaman Said Nursi Hz.lerinin vefat yıldönümü. Bu günlerin Mart ayında peş peşe denk gelmesini tesadüf eseri olarak nitelendiremeyiz. Çünkü kâinatta tesadüf diye bir şey yoktur; tevafuk vardır.

 Çanakkale zaferi anlatıla anlatıla destanlaşmıştır. Dedelerimizin Türk Kürt Arap demeden el ele kol kola gönül gönüle vererek canla başla mücadele ederek elde ettikleri önemli bir zaferdir. İki yüz yetmiş kiloluk topu tek başına kaldıran seyit onbaşı, anasının kurbanlık koç gibi saçlarını kınalayıp gönderdiği ve “mehmedim baban ve abilerin savaşta şehit oldular sende şehit olmadan gelme” diyerek savaşa uğurladığı şehit kınalı Mehmet, malzeme parası bulamayınca üzerine bedeli Çanakkale’de ödenecektir yazarak para hazırlayıp Yahudi tüccardan kamyon lastiği alan Mehmet Muzaffer, savaşta kolu kopmuş sadece bir damarda sallanan kolunu komutana gösterip çakı uzatarak şunu kesiver komutanım diyen ve kesildiğinde yere düşen koluna bakıp gözlerini ateş ve duman dolu ufka çevirip “FEDA OLSUN, VATAN SAĞOLSUN” diyen Ali çavuş ve daha nice körpecik gençler, savaş meydanına gömülen darül fünun (üniversite) lar.

     Biz eskiden sadece Müslüman kardeşlerdik sonra bizi sınıflara ayırıp böldüler parçaladılar şimdide yutuyorlar. Irak’ ada aynı şeyi yaptılar Irak’ı Kürt alevi Şii Sünni olarak bölüp parçaladılar geri çekildiler şimdi Şiiler Sünnileri öldürüyor ve Irak’lılar şunu söylüyorlar “Şiilerin bize yaptığını Amerikalılar yapmadı.”

      Özellikle Nevroz konusunda da bir iki söz söylemek gerekirse; Nevrozda yaşanan olumsuzluklar manevi açıdan olduğu kadar maddi açıdan da büyük zararları olmuştur. Benim bildiğim bayramlar bayram gibi yaşanır kavga dövüş olarak değil. Nevrozda yaşanan olumsuz tablonun sonucu 21 trilyon liralık zarar meydana geldi. Bu para daha çok sağlık ve eğitim alanında kullanılsaydı nice okul, hastane veya cami yapılabilirdi.

Ve Bediüzzaman Hz.leri Bitlis’in Hizan ilçesinin Nurs köyünde doğuyor yani su katılmamış koyu bir kürt. Ama biz onu kürt kimliği ile değil müslüman kimliğiyle tanıyoruz. Çok dağdağalı bir zamanda yaşadı inkılaplar devrini gördü, İslam’a ağır hakaretlerin yapıldığı dönemdi Şeyh Sait, Said Nursi’yi cihada davet etti (ki bazıları Şeyh Said’in davasını kürt isyanı olarak değerlendirsede bu iftiradır o sadece İslam için başkaldırmıştı) Said Nursî buna şiddetle karşı çıkarak “KARDEŞİ KARDEŞE VURDURARAK MÜSLÜMAN KANIMI AKITACAKSINIZ” demişti. Ömrünün 34 yılı hapislerde geçti sürgün hayatı yaşadı.20 defadan fazla zehirlendi. İngilizler başına ödül koydu. Vefatından sonra bile rahat bırakmadılar mezarını açıp cesedini kaybettiler. Tüm bunlara rağmen o insanlığın imanını kurtarma çabasındaydı hiç bir zaman kürtlüğü dile getirmedi çünkü İslam’da ırkçılık yoktu(r).Fiemanillah.