Geçtiğimiz 18 Mart Pazar günü Çanakkale zaferinin yıldönümüydü. Çanakkale’nin ruhunu taşımak her birimiz için atalarımıza minnet borcudur. Çanakkale destanı gençlere tam anlamıyla anlatılsa ne rehber öğretmenlere ne kişisel gelişim bilgilerine ne yaşam koçlarına ihtiyaçkalır. Bu savaşa ister mucize densin ister destan densin ister zafer densin ne denirse densin ama şu unutulmasın ki bu duygu yüklü savaş içinde imanı ümidi yokluklarla mücadeleyi içindebarındıran,değerler manzumesi olmakla birlikte iman ve vatan uğruna savaşırken bile insanlıktan merhametten uzaklaşmamayı bir hedefe doğru yürünürken asla engellere takılıp kalmamayı her şeyin maddi güçten ibaret olmadığını öğretir bize.

     Japonlar Türklere eğitim metotlarını şöyle anlatıyorlar biz okula yeni başlayan çocukları önce en son teknolojiyle yaptığımız uçaklara bindirir atom bombasıyla yerle bir edilen Hiroşima’yı gezdiririz teknoloji sanayiindeki devleri gösteririz geçmişten ders alıp geçmişte yaşananları tekrar yaşamamaları için onlara şimdiki durumdan çok daha iyi duruma gelmeleri için daha fazla çalışmalarını öğütleriz sonra sabrı öğrenmeleri için, pirinç tarlasına götürür pirinç tanelerini saydırırız. Sizin Çanakkale gibibir tarihiniz varken neden çocuklarınızı oraya götürüp onları motive etmiyorsunuz? İşte karşıdan bakanlara parmak ısırtacak bir tarihimiz olduğu halde araştırıp öğrenmiyoruz.

      Bu savaş neden yapıldı sebepleri nelerdir nasıl bir ruhla yapıldıkazanımları nelerdi kimlerle yapıldı bu bilgiler kuru bir tarih bilgisinden ibaret değil. Yakın tarihte gerçekleşti ve uzantıları hâlâ devam ediyor. Düşmanlar savaşarak Müslümanların kalplerinden imanı söküp alamayacaklarını anlayıp bir plan yaptılar ve oplanı üzerimizde uyguluyorlar. Aylarca süren bu savaşın sonunda Churchill şunu söylemekten kendini alamamıştır “Anlamıyor musunuz? biz Çanakkale’de Allah ile savaştık!..Tabikîyenildik. Ölüme düğüne gider gibi giden Müslümanları savaşarak yenemeyeceklerini anlayınca yine Churchill müttefikleri ile yaptığı toplantıda şunları söyledi “bu kuran onların kalplerinde olduğu müddetçe onları yenemeyiz önce kalplerinden bu kuranı söküp almalıyız.” Şimdi bu plan yürürlükte gençlerin nefislerine hoş gelecek arzuların albenisin yükselterek Kurandan ayırma çabası içine girdiler özellikle gençleri şehevi arzularla ekarte edip topla popla zamanlarını çalıp tüketim çılgını haline getiriyorlar haliyle dünyada en aziz şeyin para olduğunu kalplere kazıyorlar para hissini bu kadar kuvvetlendirmeselerdi hangi genç kız başını açıp okurdu örtünmeyene sözümüz yok ama en yürek yakanı örtülü birinin sırf gelecek endişesi ile açılması.

      Çanakkale’nin Maraş’ın intikamını çok acı aldılar bir Fransız askeri müslüman kadının peçesini açtığı için Sütçü İmam eline silah almış savaş başlamıştı o zaman zorla açmaya çalıştıkları kadın bu gün gönül rızasıyla açılıyor. Çanakkale’ye savaşmaya gelenler Almanlar, Yeni Zelandalılar, Avustralyalılar Fransızlar vs. idi sonuçta kâfirlerdi dış mihraklardı ve bu normal karşılanıyordu; moraller bozulmadı performans yüksekti. Ya bugün durum nasıl vatanı bölmeye çalışanlar toprak isteyenler kim Ahmet, Mehmet,Ayşe, Fatma.Kardeşi kardeşe vurdurup kardeş ve müslüman kanı akıtıyorlar. Çanakkale geçilemedi ama kalplerimiz geçildi hiç düşündük mü bu belalar milletçe neden başımıza sarıldı bunları hak edecek ne yaptık? Düşünmedik çünkü hiç zamanımız olmadı; para kazanmaktan, çocuk büyütmekten, modayı takip etmekten, tarlada çalışmaktan, dizileri takip etmekten, aşktan meşkten spordan,ÖSS’den, finallerden,dershaneden bir türlü zaman bulup ne geçmişimizi ne geleceğimizi düşünemedik,  geçmişten ders çıkarıp geleceğimizi inşa edemedik arsa alıp ev inşa etmek damına uydu anteni kondurmak daha kolay geldi ve kâfirler bize oyuncak verip oyalarken bizim yerimizede düşündü. Fiemanillah