İnsanlığı düştüğü yerden kaldıran, Nebevi Nur’a kıyamet sabahına kadar beşeriyetin ihtiyacı olacaktır. Fert ve toplumun ahenk içerisinde , kardeşçe yaşamasında bu nurun payı büyüktür.  Nebevi nurdan uzaklaşan gönülleri kasvet sardığında, şefkat ve merhamet kıtlığı kalpler taşlaştırır, vicdanları çoraklaştırır. İnsanlar için büyük zül sayılan bu istenmeyen durumdan kurtulmak Nebevi Nurla sağlandığından , hepimizin Nübüvvet Delilleri üzerinde derince düşünmemiz gerekmektedir.

Yüce Mevlamız’ın  felah ve kurtuluşumuz  için elçi olarak gönderdiği Habib’inin vahiyle desteklenen derin marifet ve bilgisi sebebiyle bize gelecekten ne haber verdiyse tamamı  sabahın fecri kadar kesinlik ve kat’ilikte olmuştur. Gayb bilgisinin sadece Allah’a ait olduğu kat’i dir. “ De ki: “Göktekiler ve yerdekiler gaybı bilemezler, ancak Allah bilir. Onlar öldükten sonra ne zaman diriltileceklerinin de farkında değildirler.” (Neml ,65)  “Gaybın anahtarları Allah'ın yanındadır; onları O'ndan başkası bilmez.”(En’am, 59) Derecelerinin  yüksek olmasın rağmen peygamberler dahi gaybı bilemezler. Yüce Mevla peygamberlerin çoğunun kavimlerine şöyle hitap ettiklerini bildirmektedir.  “De ki: Ben size, Allah'ın hazineleri benim yanımdadır, demiyorum. Ben gaybı da bilmem. Size, ben bir meleğim de demiyorum. Ben, sadece bana vahyolunana uyarım. De ki: Kör ile gören hiç bir olur mu? Hiç düşünmez misiniz” (En’am, 50)  Ancak Yüce Rabbimiz dilediği peygamberlerine vahiy vasıtasıyla , mucize kabilinden  nübüvvetlerine delil olsun diye  gaybtan istediği kadarını onlara tevdi ettiğini de bildirmektedir : “ Allah, müminleri (şu) bulunduğunuz durumda bırakacak değildir; sonunda murdarı temizden ayıracaktır. Bununla beraber Allah, size gaybı da bildirecek değildir. Fakat Allah, elçilerinden dilediğini ayırdeder. O halde Allah'a ve peygamberlerine iman edin. Eğer iman eder, takva sahibi olursanız sizin için de çok büyük bir ecir vardır.”(Al-i İmran,179) “ O, gaybı bilendir. Hiç kimseye gaybını bildirmez. Ancak seçtiği resûller başka. (Onlara bildirir.) Fakat O, Resûlün önünde ve arkasında gözetleyici (melek)ler yürütür ki resûllerin, Rablerinin vahiylerini tebliğ ettiklerini bilsin. Allah, onların her hâlini kuşatmış ve her şeyi inceden inceye sayıp dökmüştür. (Cin, 26-28) Bu nedenle Efendimiz (sav)’in gaybtan her neyi haber verdiyse doğru çıkmış , nübüvvetine delil olsun diye Yüce Mevla, habibini  de vahyine mazhar kılmıştır.

          Efendimiz (sav)’in gaybtan verdiği bilgilerin çoğu hayattayken vaki olmuş ve Ashab bunların çoğunu görmüş ve tevatür derecesinde bize aktarmışlardır. Abdullah b. Mes’ud anlatıyor, “ Sa’d b. Muaz umre için çıktı.Ümeyye b Halef ebi Safvan’a misafir oldu. Ümeyye de Şam’a ticarete giderken  Sa’de misafir olurdu. Ümeyye Sa’de şunu dedi. Bekle gün ortası olup ortalık sakinleşince tavafını yap. Sa’d tavaftayken Ebü Cehil göründü ve şu tavaf yapan kimdir diye sordu ? Sa’d , ben Sa’d’im karşılığını verdi. Ebü cehil siz Muhammed’i koruduğunuz halde , böyle Ka’be’yi nasıl rahat tavaf etmeye kalkışırsın? Dedi. Sa’d evet dedi ve aralarında tartışma çıktı. Ümeyye Sa’d’e ,sakın ona karşı sesini yükseltme o bu vadinin reisi Ebu-l Hakem’dir , dedi.  Sa’d buna  çok kızdı,  beni rahat bırak zaten Efendimiz’den seni öldüreceğini duydum.  Ümeyye beni mi dedi, Sa’d evet seni dedi. Ümeyye ,hanımına gelerek, şu Medineli arkadaşımın bana dediğini duydun mu?  Muhmmed’in beni öldüreceğini haber verdi ve yemin olsun ki Muhammed hiçbir zaman yalan konuşmaz deyince , hanımı da vallahi öyledir, diye tasdik etti. Bedir gazvesi sonunda Mekke’ye Ümeyye’nin ölüm haberi yetiştiğinde, hanıma şöyle ağıt yaktı : “Ah Yesrib’li arkadaşını neden dinlemedin.” Bedir savaşına çıkmaya isteksiz olunca  Ebü Cehil ona şöyle seslenmişti : “Sen bu vadinin eşrafındansın bir iki gün katılırsın” demişti Ama onlarla beraber çıkınca Allah onu da helak etti.”(Ahmed, 3784)

         Bunun gibi Efendimiz mucizevi bir şekilde Bedir gazvesi vaki olmadan önce müşriklerin hazimetini ve müşrik ulularından öldüreceklerin adlarını ve teker teker öldürülecek yerleri de önceden bildirmiştir. Enes b Malik anlatıyor : “Hz. Ömer’le  beraber Mekke ve Medine arasında idik . Hilalı arıyorduk. Gözümün keskin olması sebebiyle ilk gören ben oldum. Sonra Hz. Ömer bize Efendimiz’in Bedir gazvesinden önce bize müşriklerin yere yıkılacak yerleri gösterirken şöyle diyordu: “ Burası yarın falan müşrikin yere yıkılacak yer olacaktır, İnşallah” .Hz. Ömer , O’nu hakla gönderene yemin olsun ki,  her şey onun dediği gibi çıktı ve müşriklerin yere serildikleri  yer bir milim dahi şaşmadı” (Müslim)