Geçen haftaki yazımda modernliği algılayamamaktan ve çağı yakalayamamaktan bahsetmiştim. Tabi bu konu çok su götürür gibi görünüyor; çünkü yenilikçi ve gelenekçi  taraflar olduğu müddetçe bu tartışma bitmez.

       Şöyle bir mevzuda var ki o da lüks ve israf züht ve tuli emel ve bu ikisi arasında kalan bizler. Olaya kişisel bir gözle bakacak olursak israf ve lüks biraz göreceli bir kavramdır kişiden kişiye değişir. Kirası kazancının üç katına tekabül eden fakir birinin sıkıntıya girerek bir evde oturması lükstür. Ama geliri ile gideri birbirini karşılayan birinin aynı evde oturması lüks değildir. Örnekleri çoğaltabiliriz ama kısaca şöyle diyelim kazandığını harcayan borçlanmayan müreffeh yaşayan zekâtını veren fakir fukarayı gözeten göz hakkını bile veren sadakasını eksik etmeyen millete hizmet eden birinin istediği şekilde yaşaması neden suç olsun. Gösteriş peşinde ise zaten insanların niyetlerini okuyamayız onun takdiri Allah’a aittir.

       Modern olmak demek israfçı gösteriş budalası veya ne oldum delisi olmayı gerektirmez. İnsanın kâfi miktarda hayatını kolaylaştıracak elemanları kullanması zamandan tasarruf etmesine sebep olur elde ettiği vaktini pekâlâ davasına hizmet için harcayabilir.

        Olaya şehir ve toplum bazında bakacak olursak çağı yakalayabilmek birazda yaşadığımız şehrin bu tarz yaşamı kaldırabilmesi ile alakalı. Mesela Viranşehir: burayı bilmeyen biri adını duyduğu anda kafasında viran temalı bir şehir canlandırır. En başta isimde kaybetmiş. İl olması için belgeler üzerinde çalışan özverili değerli kardeşlerimiz var. “Sayı olarak birçok ilden daha fazla nüfusa sahip olduğu halde neden il yapılmıyor bu adaletsizliktir” tarzında tartışma programları yapıyorlar niyet güzel fakat gidilen yol yanlış. Bakın Türkiye AB’ye üye olmak istediğinde AB ne demişti “önce standartlarımıza sahip olun sonra üyelik başvurusunda bulunun” dediler. Viranşehir içinde bu geçerli öncelikle şehir standartlarını yakalamak gerek. Yoksa nüfus çokluğu ile olmuyor bu işler. Dışarıda ki vizyonda gelişmemiş ve köy gibi biliniyor. Tabi haksızda sayılmazlar. Kışın yollarda sokaklarda gölet, ve dereler oluşuyor, altyapı bozuk elektrik kesintisi hat safhada, okullarda eğitim çürük, hastanede her türlü doktor yok var olanlar ilgisiz, en basit hastalık için bile hastalar“cihaz yok”denilip Urfa’ya sevk ediliyor  vs. Yaz geldiğinde sineklerin biri iner biri kalkar mahallelerde hayvan beslenir tezek yapılır ve her rüzgar estiğinde insanın yüreğine çöker hayvan kokusu, dört yol dışında eli süpürgeli bir tane çöpçü göremezsiniz sokakları süpüren, ulaşım zordur bir yere yetişebilmek için bazen bir saat dolmuş beklersiniz istediğiniz en bilinen radyo frekanslarına bile ulaşamazsınız.

        İşte bu örnekler yaşanan sıkıntıları anlatmada devede kulak sayılırken, şehir olmadan bahsedenlere sadece gülümsüyorum. Bu ilçede yaşayan ve bu sorunları halledebileceklere sesleniyorum lütfen burada yaşayan inşaları hor görmekten vazgeçin ve insanca yaşanıla bilinen ilçe haline getirin ilçe bile olmayı beceremeyen bir yerde ilden söz edilir mi hiç insanların cahil kalmalarını sağlayıp gözlerini açtırmadan menfaat elde eden açıkgözler bu sınırların ardında çok farklı gelişen yerlere bakında örnek alın.Yani en basitinden insana halkına saygı duymayan ve gelişimi için hiçbir adım atmayan bürokratların olduğu yerde modernizmden bahsedene ne denir; bu tartışılır ama her şeyden önce zihniyetlerin değişmesi lazım eğer değişmiyorsa bu yozlaşmış sığlaşmış içi geçmiş memur zihniyetli aldığı maaşa bakanları, hizmet ehli ileri görşlülder ruhlu ehliyetli insanlarla değiştirmek lazım ne dersiniz yorumlarınızı bekliyorum.selam ve dua ile..