Evîn çiye? Le bawerî… Çima bi hevdu girêdayînin hezkirin û bawerî? Tew çûna cenetê jî bi bawerîyê ye! Çi, hezkirina nav mirovan pir dike? Di vê mijara xwe de emê li vana hûr binerin.

            Em mirov giş xwedî qelb û dilin. Em ji rewşa qelbê xwe berpirsîyarin. Divê qelbê me ji tiştê baş hezbike û ji tiştê nabaş nefret bike. Bi kêmanî wexta hayê qelb ji tiştekî nebaş çêbû divê tiştê nebaş buxz bike. Qelb hêlîna evînê ye. Dem a qelb î herî xweş wexta bi hezkirin û evîn tije be ye. Le wexta bê hezkirin dimîne qelb/dil, wek tîya ye.

            Xwedî dil divê zanibin xwedî çinin. Çemê hezkirinê û bawerîyê tev, di qelb de diherikin. Ev herdu tişt divê timî di qelb de bi coş bin. Divê her wext evîn ji qelb binuqute. Divê gulê qelb bê av nemînin, her car her wext divê bi çemê evînê bên avdan.

            Ez sond dixwim ku, heta hun îman nekin hun narin cenetê; heta hun ji hev hez nekin jî hun îman nakin.  (Hedîs)

                Em dinerin ku kemala îmanê girêdayî hezkirinê ye. Çûna cenetê girêdayî îmanê ye, îman jî girêdayî hezkirinê ye. Tê wateya ku yekî bixwaze here cenetê divê berî her tiştî hezbike û îmanê bi Rebbê xwe bîne.

                Mirovên bawermend wek kevirê qesrekêne, bi hev girêdayîne. Qewetê ji hev distînin. Tiştek nikare wan bihejîne. Dîsa, bawermend wek parçên laşekîne. Parçek ji wî laşî ji ku biêşe, ew laş giş diêşe. Em zanin ku yekî cîranê wî birçî be û ew têr rakeve Resulullah(s.a.w.) ew ji xwe û hevalên xwe nehesibandîye. Ev tiştanê me rêz kirin giş bawerîya mirovan xurt dikin û hezkirina nav bawermenda zêde dike.

            Di îslamê de tişkî werê jî heye: Heta ku yek tiştê ji xwe re dixwaze ji birayê xwe yî bawermend re jî nexwaze îmana wî nakemile. Wexta yekî, tiştê ji xwe re dixwaze ji birayê xwe yî bawermend re xwest, ji xwe îmana wî jî dikemile û hezkirina wî jî wê di ser re biqelibe.

            Îslam ji bo dilşadîya civakê yeke yek e. Civak nema dixwaze bi tiştên vala bê aşkirin. Eklên dudirêj dixwaze mirov. Eklên bêdawî jî di îslamê dene.

            Hezkirina bêberjewendî xweşe. Divê hezkirin dudirêj be jî. Hezkirina demkî kesî têr nake. Ji bo hezkirin dudirêj be jî divê kesê dijî mere rast be û bi exlaqê xweş xwe xemilandibe. Jêderka exlaqê xweş jî îslam e.

            Hezkirin bi silavdanê zêde dibe. Belavkirina silavê, belavkirina hezkirinê ye jî, di dilan de. Belavkirina silavê şîreta Rasulullah(a.s.w.) e, li me.

            Bi kurtî: îman dibe cenetê, ji bo meriv xwedî îman be divê meriv hezbike, ji bo hezkirina nav meriv jî zêde bivê divê meriv silavê li hev bike.

            Bi hezkirin û silav…