İslam, inananları kardeş ilan etmiştir. “Müminler ancak kardeştirler.öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin. Allah’a   karşı gelmekten sakının ki size  merhamet edilsin.” (Hucurat, 49/10) Ayetin emriyle tesis edilen kardeşliğin güçlendirilmesi , toplumdaki bireylerin birbirlerinin  hak ve hukukuna riayet ederek , sevgi saygı  atmosferinde , herkesin kendisi , ailesi, yakın ve uzak çevresi ile bütün insanlığa faydalı olmayı hedef seçmekle mümkündür.  Bu meyanda zikrolunan “En hayırlınız , insanlara en çok yararlı olanınızdır.”(Şihab Müsnedi, 3289)  hadisi , bize bunu hatırlatmaktadır.

      Muhtaç olan birine yardım eli uzatmak, küçük te olsa bir insanı mutlu etmek , neşelendirmek sebebiyle alacağımız hayır duası, bize bir çok hayırların kapısını açacaktır. “Hiçbiriniz kendisi için istediğini (mümin) kardeşi için istemedikçe (gerçek) iman etmiş olmaz.”(Buhari, iman,7) Gerçek saadetin yolu, başkalarını mutlu etmekten geçer.Efendimiz (Sav) “Allah katında amellerin en sevimlisi , müminlerin kalplerini neşelendirmek, bir sıkıntısını gidermek, bir borcunu ödemek  veya bir aç olanı  doyurmaktır.”(Elbani, 1494)  buyurarak,  mü’minler arasında bulunması gereken ,destek ve yardımlaşmanın önemini bize açıklamıştır. İmam Malik (ra)’a , Size göre amellerin en hayırlısı  hangisidir diye sorana , “ Müslümanları sevindirmektir,   Müslümanların sıkıntılarını  halletmeyi bundan böyle üzerime nezr (adak) olsun” karşılığını  verirdi.

         Abdullah b. Abbas hazretleri  bir gün mescitte i’tikâfta bulunuyordu. Biri,  işi için ondan yardım  istedi.  Kendisinden yardım isteyenin sıkıntısını gidermek için onunla birlikte mescitten dışarı çıktı.   Mescitten çıktığını görenler; i’tikâftan çıkman uygun  olur mu? deyince onlara şu karşılığı verdi: “Bir mü’min kardeşimin işini görmem, Mescid-i Nebevide  bir ay   i’tikâfta kalmamdan  daha hayırlıdır.”

        Hz. Ebübekir (ra) Mahallenin  koyunlarını sağardı , halife seçilince bir kız çocuğu herhalde bundan sonra koyunlarımızı kendimiz sağmak  mecburiyetinde kalacağız deyince , Hz. Ebübekir şu cevabı verdi : “ Hayır sağmaya devam edeceğim. İnşallah   üzerime aldığım hilafet beni bunlardan geri bırakmayacaktır.” Hz. Ömer geceleri bazı  muhtaç, fakir ihtiyar koca karıların evlerini su taşırdı. Bir gece bir eve Hz. Ömer’in girdiğini gören Hz: Talha durumdan şüphelenir, gündüz olduğunda o eve kendisi girer gözleri görmeyen  yaşlı bir koca karı görünce ona şunu sordu : “ Bu adam (Hz. Ömer) evine niye gece girip çıkmaktadır? Diye sorunca”  o da “ Evet doğrudur, Hz. Ömer her gece evimize gelip bütün ihtiyaçlarımızı karşılar gider” deyince Hz. Talha üzülür ve şöyle mırıldanır,  “Vay benim halime ki Ömer’in açıklarını  bulmaya çalışıyorum  ?” diye hayıflandı.  İmam Cafer-i Sadık da “ Bir kişinin bir sıkıntısını gidermen , Allah katında her biri için yüz bin  dirhem harcama yaptığın yirmi hactan daha sevimlidir.” buyurmuştur.

        Paylaşma , iyilik ve yardım severlik, zorda darda kalana yardım eli uzatmak,   İnsanı  ruhen mutlu eden , psikolojisini düzelten , işlerinde istediği hedefi yakalayabilme imkanı bahşetmektedir.   İnsan yardım elini sırf Allah rızası için uzatmalıdır, bir teşekkür beklentisi bile  bulunmamalıdır. Atalarımızın “İyilik yap at denize at , balık bilmezse , Halık bilir.” atasözünü unutmamak gerekir.  Toplumda yardımlaşma ve paylaşma revaçta olduğu anlarda huzur ve sükundan söz edilir.  Efendimiz (sav) “ Bir mü’mini sevindiren beni sevindirmiştir, beni sevindiren Allah’ı sevindirmiştir.” Buyurarak bize toplumu sevgi ve barış iklimine taşımanın ufkunu göstermiştir. Rabbim o ufku görebilme basiretini cümlemize  nasip etsin. Âmin.