Alemlere rahmet olarak gönderilen Efendimiz (asv)’in nuru, fazilet, iffet gibi ahlaki erdemler sahibi erkekler, bu alanlarda onlardan geri kalmayan kadınlar ve henüz reşit olmamış, ancak sağlam fıtrattan ayrılmayan  çocuk gönüllerde  , günden güne parlıyordu. Nebevi rahmete ilkin aldırış etmeyen müşrikler, afakın nura dolmasıyla büyük bir kaygıya kapıldılar. Hidayet nurunu kendi akıllarınca söndürmeye çalışan müşrikler, mü’minleri hak dininden döndürmek için ,eziyet ve baskı yapmaya başladılar. 

                Müşrikler, aşireti  koruyucusu veya hamisi olanlara ses çıkarmazken, Hz. Bilal , Ammar ve Yasir gibi mustaz’aflara   ise her türlü işkenceyi, baskıyı artırınca , Efendimiz  (sav) ashabına  ilkin Habeşistan’a sonra Medine’ye hicret etmelerini emir buyurdu. Hicret yurdu Medine’ye kendisinin de varmasıyla , Nebevi nurun cihanı tenvir etmesi ayrı bir ivme kazandı. Bütün mü’minlerin hicretten çıkaracağı anlamlı dersler mevcuttur. Bunlar :

1-     Sebepleri unutmadan sağlam tevekkül: Efendimizin takip ettiği strateji; gizlilik, yol ve iz bulma mahareti olan Abdullah b. Uraykıt el- leysi’yi görevlendirmesi gibi sebepler yanında sağlam bir tevekkül ruhuna sahip olmasına dayanmaktaydı.

2-      Şahsi çıkarlardan uzak, ihlasın  gözetilmesi: İslam fetihlerinin artıp dünyanın onlara güldüğü gün ile  yokluk dönemleri arasında bir farkın görülmemesi, bunun açık göstergesidir.

3-     Darlık ve bolluk anlarında i’tidali elden bırakmayışı : Efendimiz’in Mekke’yi fethedip muzaffer komutan olarak Mekke’ye girdiğinde sergilediği tevazü ve asalet, Mekke’den hicret ettiği günküyle aynı olması.

4-      Güzel sonucun inananların olduğuna içten inanmak : İlk bakışta hicret mağlubiyet zehabını vermişse de,  Medine’nin Ensar-Muhacir kardeşiği, islama büyk bir izzet kazandırdığı kısa bir süre içerisinde görülmesi.

5-     Riskli anlarda dahi Allah’a güvenin sarsılmaması :  Müşrikler sevr mağarasına  girecekleri anda Hz. Ebübekr’in “Ya Rasülüllah ! onlardan birisi eğilip ayağının ucuna baksa bizi görür” dediği anda Efendimizin “ Üzülme Allah bizimledir” demesi.

6-      Allah’ın inananları, asla yardımsız bırakmayacağı : Müşrikler Efendimizi ortadan kaldırmak için kurdukları tuzakta EfendimizinYasin-i şerifi okuyarak ve onların yüzlerine bir avuç toprak atarak aralarından selamaetle ayrılması.

7-      Zafer sabredenlerindir:  Allah dileseydi Habib-i Ekrem’ine bu sıkıntıları vermezdi, ancak ecrinin artırılması , İslam davetçilerine örnek olması hikmeti ağır basması.

8-      Hilme ihtiyaç ve kötülüğe kötülükle karşılık vermemek: Efendimizin fetihten sonra en azılı düşmanını dahi affetmesi.

9-      İslam sedasınının daha gür çıkması : Mekke’deki müşrik engellerinden sonra Medine afakında İslam sedası gür çıkma imkanına kavuşması.

10-   İslama güvenin artması : Müşriklerin yaptıkları işkencelere sabreden mü’minlerin  hicretle maddi ve manevi hallerinin iyileşmesi.

11-   Cenâb-ı Allah’ın en güzel mükâfâtı veren olduğunun görülmesi : Sırf Allah rızası için bütün varlıklarını bırakarak hicret eden muhacirlere  fetihlerle dünya hazinelerinin anahtarlarının ellerine geçmesi.

12-  İslam devletinin kurulması ve Medine’de İslam toplumunun yaygılık kazanması.

13-  Bedevi yaşam tarzına alışan toplumdan adil idarecilein zuhur etmesi.

14-  Muhacir ve Ensar  kardeşliğinin neler başardığının görülmesi.

15-  Medine-i Münevvere’nin yıldızının parlaması : Hicretle günden güne önemi artan Medine’nin vahy-i İlahi’ye  ev sahipliği yapmasıyla , şan ve şöhretinin artması.

16-  Nebevi terbiyenin başarısı : Nebevi medresesinin her bir ferdinin idare ve yargılama alanlarındaki başarılarının göz kamaştırıcı özellikte olması.

17-  Mescit ve caminin Müslümanlar için öneminin ortaya çıkması: Efendimizin ister Kuba’da ister Medine’ye varır varmaz inşâ ettiği Kuba Mescidi ve Mescid-i Nebevi , caminin inananlar için büyük bir öneminin  olduğunun vurgulanması.

18-  İslam daveti için hanım sahabilerinin rollerinin ortaya çıkarılması : hicret hazırlıklarını aksatmadan yapan Hz. Aişe ve kız kardeşi  Esma’nın babaları Hz. Ebbekr’i yalnız bırakmamaları ve bu çileli yolculuk için gözlerini hiç bir dal budaktan sakındırmamaları.

19-  Hak yolunda gençlerin rollerinin görülmesi : Hicret gecesinde Efendimizin yatağına yatarak en büyük fedekârlığı gösteren Hz. Ali ile mağara günlerinde Mekke’de olup bitenleri geceleri sevr’e ulaştıran Abdullah b. Ebübekir’in gösterdiği kahramanlığın görülmesi.

20-  Asabiyet ve ırkçılığın yerini İslam kardeşliğine bırakması.