Namaz, tüm bedenin Allah’a ait oluşunu kabul demektir. Namaz, kişinin bedeninde Allah’ı söz sahibi bilmesinin ifadesidir. Namaz, tüm bedeni Allah’ın hâkimiyetine teslim etmek, tüm bedende Allah’ı söz sahibi bilmek demektir. Çünkü namaz öyle bir ibadettir ki, tüm bedeni Allah’a kulluğa hasreder. Namaz, namazda bedenin başka şeylerle meşguliyetinin bitirildiği ve sadece Allah’a yönelmenin gerçekleştirildiği bir makamdır, Allah’a teveccühtür.

      Namaz, Hz. Adem’den bu yana bütün peygamberlerin hayatında değişmeyen bir ibadettir. Namaz bütün Risâlet silsilelerinde amelî farzların ilkidir. Namaz, peygamberlerin risâlet, vahiy ve tebliğ yükünü kaldırabilmeleri için onların ilk dayanaklarıydı. İşkencelere, yalanlamalara, alaylara karşı peygamberlerin tarih boyunca ilk sığınacakları şeydi.

     Ve bir de Rabbimiz, Allah için kurban da kesin diye emrediyor. Namaz, bedenî bir ibadet, kurban ise malî bir ibadettir. Namaz bedende Allah’ı söz sahibi bilme, kurban da malda Allah’ı söz sahibi bilmenin ifadesidir. Namazla bedenlerimizde Allah’ın söz sahibi olduğunu ortaya koyarken, kurbanla da mallarımız konusunda Allah’ın söz sahibi olduğunu itiraf ediyoruz. Namaz Allah’tan mesaj alma makamı, kurban da Allah’tan alınan bu mesajı Allah kullarına ulaştırma, onlarla paylaşma makamıdır. Namazla Allah’tan mesaj alma, kurbanla da Allah’tan aldıklarımızı insanlara ulaştırma, insanlarla paylaşmaya hazır olduğumuzu gösterme mesajıdır. Veya namaz bireysel, kurban da toplumsal bir kulluktur. Namazla bireysel kulluğumuzu Allah’a takdim ederken, kurbanla da toplumsal kulluklarımızı ortaya koyup, Allah için tüm mallarımızdan geçebileceğimizi ortaya koymamızı istiyor Rabbimiz.