Dinimiz helel kazancı ve kendi el emeği ile geçinmeyi  kutsamış ve bunu peygamber ve nebilerin yolu olduğunu Allah’a yakınlığın göstergesi  olduğunu beyan etmiştir. “ Hiçbir kimse, asla kendi kazancından daha hayırlı bir rızık yememiştir . Allah’ın peygamberi Davud (a.s) da  kendi el emeğinden yerdi.” (Buhari, “Büyü”, 15)            Resûlullah, Tebük dönüşünde Sa`d b. Muâz ile karşılaşıp tokalaşmış, ellerinin nasırlaşmış olduğunu görünce bunun sebebini sormuş, o da "Çoluk çocuğumun nafakasını temin için hurma bahçemde çalışıyorum" cevabını verince Hz. Peygamber, Sa`d b. Muâz'ın elini öpmüş ve "İşte bu eller Allah'ın sevdiği ellerdir" buyurmuştur. (Serahsî, Mebsut, c. 30, s. 245) Bu hadislerde övgüyle sözü edilen çalışmayı, sadece tarlada, bağ ve bahçede bedenen çalışma şeklinde değil, gerek beden gerekse zihin gücüne dayalı olarak sarfedilen her türlü emek ve çalışma şeklinde anlamak gerekir.    

 Dualarımızın kabülü, nesillerimizin Salih, çevremizin güvenilir , ahiet hesabımızın kolay olmasını istiyorsak her türü haram ve şüpheli şeylerden uzak , kumar ve bahsin bütün şekillerinden şiddetle sakınmalıyız. Bakınız Rabbimiz aziz kitabımız Kur’an azimü’ş-şe’nde ne buyuruyor ?
“Ey iman edenler! Şarap, kumar, dikili taşlar (putlar), fal ve şans okları birer şeytan işi pisliktir; bunlardan uzak durun ki kurtuluşa eresiniz Şeytan içki ve kumar yoluyla ancak aranıza düşmanlık ve kin sokmak; sizi, Allah'ı anmaktan ve namazdan alıkoymak ister Artık (bunlardan) vazgeçtiniz değil mi?”(Maide, 5/90,91) 

   “Ey iman edenler! Karşılıklı rızaya dayanan ticaret olması hali müstesna, mallarınızı, bâtıl (haksız ve haram yollar) ile aranızda (alıp vererek) yemeyin. Ve kendinizi öldürmeyin. Şüphesiz Allah, sizi esirgeyecektir.(Nisa 29) buyrulmak suretiyle  meşru olmayan yollarla gönül rızasına dayanmayan şekliyle  başkasının malına sahip olmak yasaklanmıştır.         Kumar, ortaya para koyarak oynanan talih oyunudur. Kumar ve bahiste taraflar, kararlaştırmış oldukları parayı kaybetmeyi başta göze alıp, bir ihtiyacı karşılamayı değil, oyun aracılığı ile emeksiz bir zenginleşmeyi amaçlamaktadırlar. Kumarda hiçbir surette dayanışma ve yardımlaşma özelliği ve niyeti yoktur. Aksine, karşı tarafı mağlup etme ve malını alma niyeti vardır. Bu da dayanışmayı değil, kin ve nefreti doğurur.Kumarda alınan meblağın hiçbir sınırı yoktur. Öncelikle kumarın haram olmasının birinci amili,  ahlâkî ve içtimâîdir. Bu itibarla en büyük içtimâî ve ahlâkî dertlerden biri olan kumar  dinimizde yasaklanmıştır. Parasını kaybeden insan, kumar arkadaşlarıyla kavgaya tutuşur ve bu kavga cinayete kadar da gidebilir. Kumar sonucu parasını ve malın kaybeden insan ,dışarıda başladığı kavgayı ailesine  kadar taşıyabilir.Aile içerisinde meydana gelen bu kavga, aile fertleri arasında sevginin ve saygının orytadan kalkmasına ve neticede aile yuvasının  yıkılmasına yol açabilir. Vakit insan için çok önemli bir nimettir. Kumara bulaşan insanlar , Allah tarafından kendilerine  bahşedilen bu nimeti zayi ederler ve zamanlarını  Allah’ın hoşlanmadığı bir fiil ile harcarlar.  Bahis ve kumar , fertler arasında kin , nefret ve düşmanlık tohumlarının yeşermesine sebep olur. Bu sebeple Kur’an ve Efendimizin ikazlarına kulak veren Müslümanlar, fertleri, aileleri ve toplumları temelinden sarsan kumar illetine karşı hassas davranmalı ve bu hastalığın yayılmaması ve engellenmesi konusunda kendilerin görevli addetmelidirler.