“İman sahibi bir kul yani mü’min veya müslüman kısaca adanmış ruh sahibi, kendini bir gayeye adamış, ölmek var dönmek yok bu yoldan düsturuna bağlamış yaşamını. Yakin sahibi bu dünyada bir tek ben kalsam bile her tarafımkâfirlerle çevrelense de asla vazgeçmeden davamdan deyip inancı uğruna ölüm bile kendine vız gelen bir şehadet sevdalısı, gerçek iman sahibi, gönül adamı, vakıf insanı, hizmet yaranı”

Neyse bu hayale son verip gerçek hayata dönelim çevremizde kaç tane böyle şahsiyet gösterebiliriz. Aslında bu saydığım vasıflar İslam adına çalışan her Müslümanda olması gereken şeyler fakat ‘vehn’ belası bizi öylesine sarmış ki kolumuzu kanadımızı hareket ettiremiyoruz. Peki, nedir vehn: Resul-i Ekrem (sav) bir hadisi şeriflerinde şöyle buyurdular ; “ileride, ehli kitap ve diğer milletler tıpkı aç kimsenin sofranın başına koştuğu gibi sizin üzerinize üşüşeceklerdir; üşüşüp ağzınızdaki lokmayı almak isteyeceklerdir’ sahabe sorar ‘o gün bizim azlığımızdan mı böyle olacak ya Resulullah? Allah resulü (sav) ‘hayır bilakis siz o gün fevkalade çok olacaksınız, ama Allah düşmanlarınızın kalbinden size karşı olan mehabeti çıkaracak; (Hasımlarınız nazarında saygısız hale gelecek, emniyet telkin etmeyecek ve ağırlığınızı hissettiremeyeceksiniz.) Aynı zamanda Allah kalbinize vehn koyacak.’buyurur.Sahabi sorar: vehn nedir ya Resulullah, Efendimiz(sav): vehn dünya sevgisi (dünyayı birinci planda ele alma) ve ölümden ürkmektir.” (Ebu Davut)

Yaşadığımız her olayın sonunda sanki biraz daha İslam’dankopuyoruz. Ölüm bize deha da korkunç geliyor ve dünyaya sımsıkı bağlanıyoruz. Teşhis gönüllerin tabibi (s.a.v)ne ait.O halde tedavi şu şekilde olabilir.                                                                                                                                                                           Gayet imanlı, olabildiğine maddi manevi açıdan güçlü, dağları delecek kadar iradeli, dünyayı nefsine bakan yönüyle istihkar edecek kadar basiretli,vehn’e gönlünde yer vermeyecek ölçüde rabbani düşmanları karşısında tepeden tırnağa mehabet dolu bir nesil olabilmek vebu neslin yetiştirilebilmesi bizim için en büyük gaye olmalıdır. Dışarıdan gelen tazyikler karşısında savrulmak, devrilmek, ümitsizliğe kapılmak dava adamının kitabında yazmaz. İnanan insan sarsılsa da devrilmez.                                                                                                                                                                                                                                                         Selam ve dua ile.