İman, insanı faziletlerle donatır. Esfel-i safilin çukurundan A’la İliyyin dercesine çıkartır. Mü’min bu irtifa anında kendine has bir hüviyet kazanır. Hayatının her safhasında, söz ve fillerinde kendi şahsına münhasır olarak bu vasfın temsilcisi olur. “Sizin dininiz size, benim dinim de banadır.” ( Kâfirun , 6) Ayetiyle iman hüviyetini  ilan eder. Tarih boyunca hem fert hem millet bazında bu vasıfların idamesi için çok fedakarlıklar gösterilmiştir. İman kalesine yapılacak saldırıların bitmeyeceğini Kur’an-i Kerim bizi şu ayetiyle uyarmaktadır. “ Onlar , güç yetirebilseler, sizi dininizden döndürünceye kadar  sizinle savaşmaya devam ederler.” (Bakara, 217)

      Bu hüviyet kendini sağlam sarsılmaz bir inanç, Allah’a ve Ahiret Gününe, ğayb ve ölümden sonra dirilmeye iman şeklinde gösterir. Cennet ve cehennemin mevcudiyeti, gayb inancı, sevab ve ikabın zorunluluğu, insanı hak ve adil davranmaya sevkeder. Hatta bu dünyada kovuşturma ve cezadan kurtulsa da ahiret cezasından asla kurtulmayacağı düşüncesini taşır. Her şeyi gören, bilen Allah’ın murakabesini düşünen kimsenin, doğru, dürüst ve iyi ahlak sahibi olmaktan başka şansı yoktur. Bu inanç kişinin sadece dünya hayatıyla sınırlı ömrüne değil,  onun ebediyete uzanan kişinin Rabbine kavuşuncaya kadar ki istikbaline taaluk eder. İslami hüviyetin sosyal tezahurü olan, kardeşlik, sevgi, barış ve kendine istediğini mümin kardeşine isteme, İyiliği emretme kötülüklerden sakındırmanın toplumu ayakta tutan ilkeler olması hasebiyle ayrı bir önem taşırlar. Ancak bu hayat veren prensiplerin unutulmamaları, sonraki nesillere aktarılması içinde ayrı bir çaba sarf etmek gerekmektedir.

      İslami hüviyetin diğerlerinden ayıran en önemli özellik, beşeriyete eşitlik ve kardeşliğe dayalı bir hayat sunmasıdır. İslam üstünlüğün soy sop , renk, dil ile olmayacağını ancak takva ile olduğunu beyan etmektedir.(Hucurat, 13) Efendimiz (sav) de “ Ey insanlar ! Rabbiniz bir, babanız bir, Arabın Aceme, Acemin Araba ,Siyahın kırmızıya, kırmızının siyah tenliğe üstünlüğü yoktur. Üstünlük takvadadır.” (Heysemi, Mecma’i-z Zevaid, Elbani ,Es-Silsileti-s Sahihe, 2700) buyurmaktadır.

       İslami hüviyetin esasları insan yaratılış ve fıtratına o kadar uygundur ki bunları anlama için ekstradan bir eğitim görmeye gerek yoktur. Üniversite kürsüsündeki profesör ondaki hikmetler üzerinde hayretler içerisindeyken dağdaki çobanın da anlayabileceği kolaylık ve basitlik özelliği de bulunmaktadır.

      İnsana hayat veren iman hakikatları, hata ve yanılmalardan mahfuz olan vahye dayanmaktadır. Tartışma ve cidala mahal bırakmayan sonsuz kudret sahibi Allah’ın emir ve yasakları olmasıyla diğer beşeri sistemlerden çok farklılıklar arzederler.

     Erdem ve fazilet yüklü rahmet bulutlarının yeryüzünü bereket yağmurlarıyla sulamasıyla, merhamet, şefkat, cömertlik, haya ve iyi ahlak güllerinin kokularının yayılması, müminlerin şükür secdeleriyle alınlarını nurlandırmanın zamanıdır. Yüce İslam ahlakıyla ahlaklanan mümini özelliklerini açıklayan ayeter mealiyle yazımızı noktalayalım. “ Onlar ki, namazlarında derin saygı içindedirler. Onlar ki faydasız işlerden ve boş sözlerden yüz çevirirler. Onlar ki zekatı öderler. Onlar ki ırzlarını korurlar.” (Mü’minün, 2-5)