‘’Musa’dan sonra İsrail oğullarının ileri gelenlerini görmedin mi? Hani peygamberlerine şöyle demişlerdi: ‘’Bize bir hükümdar gönder ki, Allah yolunda savaşalım!’

      Peygamberleri de dedi ki: ‘’ Ya üzerinize savaş farz kılınır da savaşmayacak olursanız?

     ’’Onlar dediler ki: ‘’ gerçekte yurtlarımızdan ve evlatlarımızın yanından çıkarıldığımız halde, neden biz Allah yolunda savaşmayalım?’’…

      Bunun üzerine peygamberleri onlara şöyle dedi: ‘’ Şüphesiz ki Allah, size hükümdar olarak Talut’u göndermiştir.

         Bizim çocuklarımızı ellerimizden aldılar. Bizi yurdumuz­dan, yuvamızdan çıkardılar, sürdüler. Biz evimizden, çoluk çocuğumuzdan olduk. Onun için seve seve savaşırız biz! Dikkat ederseniz, önce "Allah yolunda" demişlerdi, şimdi ise çoluk-çocuk diyorlar. Bakın savaşma sebepleri farklılaştı. Evi barkı için, yurdu yuvası için, dükkanı tezgahı için vatanı, mekânı için, ekonomik kaygısı, oğlu kızı için. Yâni aslında bunların savaşma niyetleri îlâyı kelimetullah değil. Allah’ın dininin yücelmesi, Allah’ın adının ve site­minin hakim olması değil… vatan, yurt, ev bark, çoluk çocuk, mal mülk derdi için savaşmak istiyorlar.

       Savaşma sebepleri böyle Çoluk çocuk derdi, ev bark derdi, mal mülk derdi, yokluk, pahalılık derdi, ekonomik sıkıntılar. Demek ki evlerinden, barklarından çıkarılmasalardı savaşmaya­caklardı. Demek ki ekonomileri bozulmasaydı, işleri rahat gitseydi, parklarına, plajla­rına rahat gidebilme imkânı bulabilselerdi savaş­mayacaklardı. Çünkü çoluk çocuk derdi, mal mülk derdi, dükkan tezgah derdi, eko­nomik hesaplar onlar için Allah’tan daha önce geliyordu. Tıpkı şu anda ekonomik bir kriz karşısında yerinde duramaz olup da dinlerinin hü­kümlerini, ki­taplarının âyetlerini her gün bozuk para gibi harcayan in­sanlar karşısında kılı bile kıpırdamaz hale gelmiş biz müslümanlar gibi.  "Ne zaman ki savaş onlara farz kılındı. Az bir kısım müstesna pek çoğu yüz çevirdi."

       Yani az bir kısmı hariç hepsi yüz çeviriverdiler, verdikleri söz­den dönüverdiler. Hareketleri sözlerine uymadı. İçlerinden çoğu kaçtı. Biz şu anda bu işe hazır değiliz. Cihat için şu anda zamanımız yok. Hazırlıksız yakalan­dık bu işe. Ne yapalım işimiz aşımız, dükkanımız tezgahımız, he­sabımız kitabımız savaşa izin vermiyor. Tıpkı şu anda bu tür sudan ve ucuz bahanelerin arkasına saklanarak Allah’ın kendilerinden istediği sorumluluklardan kaçan Müslümanlar gibi.

       Allah sorumluluğundan kaçanları çok iyi bilir. Hani bizim de bir sorumluluğumuz vardı. Kitapsız günümüz geçmeye­cekti. Biz hep ki­taplı olacaktık her gün. Düne gidelim. Geçen haftaya gidelim, geçen ay, bir önceki ay. Günlük tabelâ ve reklâm oku­duğunuz kadar Kuran okuma­mışsak, günlük televizyon okuduğumuz kadar Kur’an okumamış­sak, babamızı tanıdığınız kadar peygamberi tanımamışsak, işte o zaman Allah’a verdiği sözleri tutmayan bizler, kendi ken­dimize zul­mediyoruz demektir.