Müminlerin, gerçek müminlerin özelliklerinin açıklandığı bir ayet. Gerçekten inanmış, tam anlamıyla iman etmiş, Rabbiyle tam bir diyalog halinde, Allah’tan ve Ondan gelenlerin tümünden razı olmuş müminlerin özellikleri şunlardır:

            Allah anıldığı zaman, Allah gündeme geldiği zaman veya ayetleri gündeme getirildiği zaman, kalpleri titreyen, kalplerinde bir hareket, bir depreniş, bir heyecan, bir arzu, bir saygı meydana gelen kimselerdir onlar.

            Demek ki, Allah’ın ayetleri okundukça, ayetlerle karşı karşıya geldikçe müminlerin kalpleri coşar, taşar, sanki kabına sığmaz hale gelir. Bu ayetin bize anlattığına göre kalplerin itminana kavuşmasının birinci yolu elimizdeki şu Kuran ayetleridir.

            Öyleyse kitaptan iman birimlerini çoğaltmak, yani tanıdığımız her bir ayetle imanlarımızı çoğaltmak ve buna oranla da salih amellerimizi çoğaltmak zorundayız.

            Evet, Allah’ın iman birimi ayetlerini tanıdıkça, öğrendikçe kişinin imanı artacaktır. Yani, Kuran’da her bir iman konusu gündeme geldikçe bunu öğrenip iman eden müminlerin imanları, iman konuları artıverir. Öğrendiği her bir ayet karşısında Allah demişse doğrudur, Allah ne demişse kabulümdür diyerek Allah’ın ayetleriyle tanıştıkça kendisini, hayatını, bakışını, düşüncesini değiştiren kişinin imanı artacaktır.

Meselâ eğer şu ana kadar bu sureyi bilmiyorsak şimdi iki ayet öğrendik, iman ettik ve iki ayetlik bir iman artışımız oldu, ya da iki iman birimi daha kazandık demektir. Öyleyse her yeni ayete inandıkça bir iman birimimiz daha oluyor demektir. O halde bizler de bugün Rabbimizin ayetlerini tanıyarak iman birimlerimizi artırmak zorundayız.

          Ve onlar sadece Rablerine tevekkül ederler. İşlerini Rablerine havale ederler. Gerek kendisiyle ilişkilerinin düzenlenmesi konusunda, gerek kendi aralarındaki ilişkilerinin düzenlenmesi konusunda yasa koyma salahiyetini kesinlikle kendilerinde görmezler. Her konuda velileri, vekilleri Allah’tır. Kul olarak bizler bize düşenleri, gücümüzün yetebileceklerini yaptıktan sonra sonucu Rabbimize havale edeceğiz.

         Allah’a kulluğu abideleştiren bir eylemdir namaz. Tevhidin simgesi olarak ortaya dikilmiş bir ameldir. Rasulullah efendimiz döneminde bunu çok hoş görürüz. Müslümanlar Kâbe’nin avlusunda namaz kıldılar ve bu namazlarıyla şu abideyi diktiler, şu reddiyeyi ortaya koydular. Biz bu namazımızla, biz bu tevhidimizle, bu pratik gösterimimizle Allah evindeki tüm putlarınızı, kafalarınızın içindeki tüm putlarınızı, kalplerinizin içindeki tüm küfür ve şirk düşüncelerinizi reddediyoruz. Allah’tan kaynaklanmayan, Allah’a kulluk esasına dayanmayan tüm hayatınızı reddediyoruz diyerek bir namaz ikame etmişlerdi.

            Bir de o müminler kendilerine rızık olarak verdiklerimizi infak ederler. Allah’ın verdiklerinden Allah kullarına bir delik açarlar. Hem de hiç kapanmayacak bir delik açarlar da oradan Allah kullarını hep istifade ettirirler. Onlar namazı ikameyle bedenlerinde Allah’ın söz sahibi olduğunu bildikleri gibi, mallarını da Allah yolunda infak ederek o mallarında Allah’ın söz sahipliğini ortaya koyarlar.

            İşte böyle olduğumuz zaman, Allah’ın ayetleriyle tanışarak iman birimlerimiz arttığı; durağan, taklidi bir hayattan tahkiki bir hayata koştuğumuz, namazı ikame ettiğimiz, tüm bedenimizde ve malımızda Allah’ı söz sahibi bildiğimiz zaman Allah yolunda her şeyi göze alabileceğiz demektir.