Allah’a , Ahiret gününe kısaca Amentüdeki altı esasa gönülden inananlara mümin denir.Mümin derecesi nasıl elde edilir, müminin özellikleri nelerdir konuları başlı başına önemli hususlardır. Müminin vasıflarından biri de bol bol tövbe etmesidir.  Bir nevi tövbe sayılan istiğfar-Esteğfirullah,  Yüce Yaratandan günah ve hatalarının affını taleb etmektir. Şüphesiz  kulun vicdanen rahat ve iç huzura kavuşması, fitne, hata ve günahlardan arınması, hal ve  davranışlarının istikamet bulmasında istiğfarın büyük bir önemi bulunmaktadır.

     Bu nedenle Efendimiz Sahabeye  günde yüz defa istiğfar etmelerini teşvik ettiği Buhari ve Müslimin şu hadislerinde mevcuttur. “ İçimden günde yüz defa istiğfar etmek geliyor”  İstiğfar kul ile Rabbi arasındaki en güçlü  bağdır.İstiğfar ile kul, Rabbine verdiği ahdi hatırlayarak – Ya Rabbi! hata ettim, affını diliyorum,  diyerek kulluğunun ve acziyetinin  farkında olmasıdır.

     Kul tövbe ve istiğfarı bırakmamalı, battım, yandım ümitsizliğne hiçbir zaman kapılmamalı. Yine Buhari ve Müslim hadisi olup  Ebu Hureyre (r.a.)’nın  rivayet ettiği hadiste Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurur: “ Şüphesiz bir kul hata yapıp hatasından sonra istiğfar ederse , Rabbü-l Álemin, kulum günahlarını bağışlayan bir Rabbi olduğunu hatırladı ben de onu afettim  der.Bir müddet geçtikten sonra yine günah işleyip istiğfar ettiğinde, Cenab-ı Allah, günahları bağışlayan Rabbini hatırladı ben de  onu afettim buyurur. Tekrar bir müddet geçtikten sonra kul yaptığı hatadan dönerek istiğfar eder, Hak Teala, kulum günahları bağışlayan Rabbini hatırladı onu afettim.İstediğini yapsın”