Bazen bir imtihan için bu dünyada olduğumuzu unutuyoruz. Bu durum dünya hayatını arzu ve isteklerimize göre yaşamamıza ve ciddiyetsiz davranmamıza sebep olur. Dünyadaki basit bir sınav karşısında takındığımız ciddi tavrı, bu imtihan karşısında gösteremiyoruz. Allah’ın istediği konulardan bu sınava hazırlanamıyoruz. Ve bunu yaparken de, her ne kadar Allah’ın emri doğrultusunda bir hayat yaşamıyorsak da bu sınavı başarılı bir şekilde bitireceğimize garanti gözüyle bakabiliyoruz. Oysa Allah şöyle buyuruyor:

         Bu ayetten şunu anlamak gerekir: Hayatınızı Rabbiniz için yaşayın. Yaptıklarınızı Rabbinizin istediği ölçülere uygun  yapın. Ve öyle bir günden titreyin, öyle bir günden çekinin ki o gün ne ananın ne de babanın evlâdına bir faydası dokunmayacak. Ana babanın evlâdına yapabileceği bir yardım olmayacak. Evlâdın da ana babasına zerre kadar bir faydasının olmayacağı bir gündür o gün. Ne evlât ebeveynine yardım edip onlardan bir şeyleri savuşturabilecek, ne de ebeveyn evlâdına bir şeyler ödeyebilecek. Kimsenin kimseye yardımının dokunmayacağı bir gündür o gün. Kimsenin kimseye faydası olmayacak. Hiçbir kimseden fidye alınmayacak, hiçbir kimsenin şefaati kabul edilmeyecek ve hiçbir kimseye de yardım olunmayacak o gün.

Böyle bir günde ne yaparız? Kime sığınırız? Kimden yardım isteriz? Hani dünyadayken babalarımıza analarımıza ne kadar saygılıydık? Hatta onların hatırı için Rabbimize itaati terk ediyorduk değil mi? Veya çocuklarımızın üzerine ne kadar titriyorduk değil mi? Hattâ onların istikbali için Rabbimize isyan içinde bir hayatın içine giriyorduk değil mi? Onların karınlarını doyuracağız diye, onlara görkemli bir istikbal hazırlayacağız diye namazı, ilmi bile terk ediyorduk değil mi? Hanımlarımıza, kocalarımıza ne kadar sevgili ve saygılıydık? Hattâ onlara sevgimiz ve saygımız Allah’a olan sevgimizin, saygımızın önüne geçmişti. Ama ne oldu şimdi?

            Öyleyse, gelin bu dünya hayatı bizi aldatmasın ve aldatıcılar da bizi Allah’la aldatmasınlar. Dünyanın geçici malı, mülkü, saltanatı, evi, barkı, arabası, giyimi, kuşamı, yemesi, içmesi sakın bizi aldatmasın. Bunların tamamı geçicidir. Bunların hiçbirisine sahip olmasak da eğer îmanımız, ameliniz güzelse diğerlerinden bir alçaklığımız olmaz. Eğer îmanımız, ameliniz kötüyse yeryüzünün en büyük zenginliğine sahip de olsak hiç bir değerimiz yoktur bunu unutmayalım.

O zaman bu dünya hayatı bizi niye aldatıyor? Niye bu dünyanın geçici mal ve mülklerine, makam ve mevkilerine ulaşabilmek için Allah’a kulluğu terk ediyoruz? Geçici bir dünya hayatına bağlanıp cenneti kaybetmek akıl kârımıdır? Niye âhireti unutup dünyacı oluyoruz? Yoksa bu hayat, bu dünya cennetten daha mı güzeldir?

Yine Allah’la aldatanlar da bizi aldatmasın. Allah büyüktür, Allah Kerîmdir, Allah ğafur ve rahîmdir, Allah affeder, Allah kusura bakmaz, Allah’ın sizin namazınıza, dininize, îmanınıza ihtiyacı yoktur, sizler keyfinize göre yaşayın diyenler sizi aldatmasın. Böyleleri öyle bir Allah tanıtırlar ki Kur’an’ın hiçbir yerinde tanıtılmayan bir Allah’tır bu. Kılık kıyafete karışmayan bir Allah. Meslek seçimine karışmayan, kazanmamıza harcamamıza karışmayan bir Allah. Hukuka, eğitime, sosyal ve siyasal hayata karışmayan bir Allah.

            Bildiğiniz gibi yiyin için, dilediğiniz gibi giyinin, soyunun, dilediğiniz gibi hukuk yapın, dilediğiniz gibi bir hayat yaşayın diyenler sizi aldatmasınlar. Allah’ı tanımayanlar, Allah’ı yanlış tanıtanlar böylece bizi ve dinin uygulanması gereken emirlerini bozmayı hedefleyenler sakın bizi aldatmasınlar.