Tarihi dönemler içinde gönderilen nebi ve peygamberlerin, en büyük   görevleri eğitim olmuş. Onlar asırlarının en büyük muallimleri  olmuşlar.İnsanları her bakımdan aydınlatmışlar.Vahiy aydınlığında  nurlanan gönüller, her türlü karanlık ve zulümden sıyrılarak, hak ve adaletin  meyvelerini vermişlerdir.Bizim için her alanda, en iyi örnek olan Peygamberimiz (S.A.V)’in eğitim konusunda da  yolumuzu aydınlatacak, önemli noktalar mevcuttur.

       Efendimiz (S.A.V,  bazen yolda giderken  önemli gördüğü bir şey hakkında, yorum yaparak ashabını eğitmiştir, bazen de duyduğu bir kelimeyi açıklama suretiyle ,  onların irfanlarını artırmıştır.Cenab-ı Allah’ın rızasını celbedecek söz ve amellerin onların zihinlerinde kalması için çok gayret sarfetmiştir.

       Görüyoruz ki Esirlerin durumu, ananın çocuğuna olan şefkati , kendilerinin çok yabancısı olduğu bir durum değildir.Hatta  Onlar için sıradan bir olay  teşkil eden  bu manzaradan, Efendimiz (S.A.V.), onlar için, büyük bir ders çıkararak; Sınırsız güç ve kudret sahibi Allah (C.C)’nin, kullarına olan şefkatine mukabil, sonsuz fakr ve acz içindeki insanın ,  Rabbine  her an itaatkâr ve şükreden biri olmalarının  gerekliliğine dikkatleri   çektiğini görmekteyiz.

        Asahabtan birisi Efendimiz (S.A.V.)’e gelerek; “Ya Resulüllah kime iyilik  yapayım”  (  o iyilikle Allah’ın  rızasını alayım, ikabından kaçayım)      Efendimiz (S.A.V.), “Annene”( Cennetin ayakları altında olup, fazilette kimsenin ona yetişemediği annene) diye cevap verdi. Soranın tekrar aynı soruyu sorması üzerine, Efendimiz (S.A.V.) cevabı yine “Annene” şeklinde oldu.Aynı soruyu üçüncü defa sorana, Efendimiz (S.A.V)’in cevabı yine“Annene” oldu.( Üç defa aynı cevabın verilmiş  olması, anaların rahmet pınarı, şefkat denizi ve affın timsali olduğunu vurgulamak içindir) Dördüncü sefer sorulduğunda ise Efendimiz (S.A.V.)’in cevabı “Babane (iyilik yap)” olmuştur.(Müslim, Bir.2548) Baba çocuklarının geçimi için bir çok meşekkate katlanan, onları eğiten yetiştiren olduğundan , Yüce Mevla rızasını , babanın rızasına bağlamıştır.İster Efendimiz (S.A.V.)’in Ashabına tevcih ettiği sorular, ister Ahabın Efendimiz (S.A.V.)’e tevcih ettikleri olsun, asıl maksat , zekâlarını  ve gönüllerini  berrak,vicdanlarını da rahatlatmaktır.