Hebû tunebû, di demik borîda li nevalekê kerik û devakek hebûn. Bi azadî diçerîyan û digerîyan. Ji mîrovan û karwanan dûrtir, bi kef û henek.

         Rojek ji rojan dîsa bi azad diçerîyan û ker got; zirîna min hat, ez dixwazim bizirim? Deve dibêji birayê ker, mezire! Denge zirîna te heri karwanan we werin me bigirin û weke berê, we baran li pişta me bikin. Ma te jî bîra kir, pişta me gurî  bûbû? Di bin baran da em helak bûbûn û nuha jî em azad digerin û gîhayê dixwin. Pişta me jî sax bûyê. Em di vê nevala gihayê şîn de digerin û didin lotikan. Le belê ker got; ez dixwazin bizîrim û pir zirîna min tê!.. 

         Deve kir, nekir û xwe avît bextê ker da jî. Ker tu gotin fehm nekir û bi dengekî pir bilind zirîya! Dengê ker, ket nevalê û çû gelek deveran. We demê bazirganek derbas dibû û barê wî jî pir giran bû. Ji xebatkarên xwe ra got; denge zirîna kerekî hat û herin binerin, bigrin û bînin. Xebatkar çûn, dîtin kerik û devakek diçêrin. Herdu jî girtin û anîn, bar le kirin. 

         Pir çûn, hindik çûn le belê pişta ker pir êşîya. Ji ber ku, zûdafe bar ranekiri bû.  Û got; ez ê di bin vî barî de bimirim. Hewceyî  ez fen û fîtikê çê bikim. Ku ez rizgar bibim ji vî barî. Gelo ez ê çer bikim? Demik din jî çû û ker xwe avît erdê û got; ez dimirim û ranabim. Bazirganan kirin nekirin ker ranebû. Barê ker li deve kirin, dîsa jî ker ranebû. Ker jî, li deve kirin û rîya xwe domandin. Mixabin pişta deve bû ço û barê giran. Bi xwe zatî sebeb jî, zirîna ker bû û di serda jî ker jî, bû barê deve.

         Deve got; kero? Min ji tera got: Mezire, le belê tu zirîya û em hatin girtin. Û te fen û fît kir, barê xwe jî li min kir. Ne bes bû, tu jî li min suvar bû?!.. Le belê ez dixwazim bidim lotika. Ker got; birayê deve ez ê bikevim, ez dikevim dexlê te medi lotika? Deve got; ez nikanim bi xwe û ez pir dixwazim bidim lotika. Ker rica kir, le belê pere nekir û deve da lotika. Hindik çûn, mixabin bar û ker ji ser deve firîyan û ketin nevalê. Bar bela bû, kîs qetîyan û ker jî, li kevir û zinaran ket û mir.

         Hewceyî em ji çîrokan şîretê bigirin. Û ez dixwazim bibêjim jîyan ne tenê akesikîye. Hewcetîya me bi huvudura heye. Em bi hevudura alîkarîyê bikin. Ji bona tiştên biçûk, hevalên xwe ne firoşin û nekin xetera. Silav û rêz